Направо към съдържанието

Родолф фон Емз

от Уикипедия, свободната енциклопедия
Родолф фон Емз
Rudolf von Ems
немски средновековен поет

Роден
1200 г.
Починал
1254 г. (54 г.)
Герб
Родолф фон Емз в Общомедия

Родолф фон Емз (на немски: Rudolf von Ems; * ок. 1200, Хоенемс във Форарлберг; † 1254) е австрийски благородник от род Емз, немски средновековен поет и хронист (1220 – 1254).

Той е син на Гозвинус фон Амедис († сл. 1210) и правнук на Гозвинус фон Амедис († сл. 1185) и Аделаида Чило.

Родолф е на служба при графовете на Монфор. Той твори литературно между 1220 и 1254 г., произведенията му не са напълно запазени.

Вероятно умира като придружител на крал Конрад IV (1228 – 1254) по време на пътуването му до Италия.


Родолф фон Емз има един син:[1]

  • Rudolf von Ems, Der guote Gêrhart, hrsg. von John Asher. 3. Auflage, Tübingen 1989. (Altdeutsche Textbibliothek, Bd. 56).
  • Rudolf von Ems, Der Gute Gerhard, hrsg. von Moritz Haupt. Weidmann´sche Buchhandlung, Leipzig 1840.
  • Rudolf von Ems, Barlaam und Josaphat, hrsg. von Franz Pfeiffer. Leipzig 1843. (Deutsche Dichtungen des Mittelalters, Bd. 3), (Nachdruck Berlin 1965).
  • Rudolf von Ems, Alexander. Ein höfischer Versroman des 13. Jahrhunderts, 2 Bände, hrsg. von Victor Junk. Wiss. Buchgesellschaft, Darmstadt 1970. (Unveränderter Nachdruck der Ausgabe Leipzig 1928 – 1929).
  • Rudolf von Ems, Weltchronik. Aus der Wernigeroder Handschrift hrsg. von Gustav Ehrismann. 2. unveränderte Auflage, Weidmann, Dublin 1967. (Deutsche Texte des Mittelalters, Bd. 20).
  • Rudolf von Ems, Willehalm von Orlens, hrsg. aus dem Wasserburger Codex der Fürstlich Fürstenbergischen Hofbibliothek in Donaueschingen von Victor Junk, Berlin 1905. (Deutsche Texte des Mittelalters, Bd. 2) (Nachdruck Dublin/Zürich 1967).
  • Angelika Odenthal: Rudolf von Ems. Eine Bibliographie. Gabel, Köln 1988. ISBN 3-921527-14-7.
  1. Rodolphe 'the Poet' von Ems, our-royal-titled-noble-and-commoner-ancestors.com